PATIËNTEN MET CHRONISCHE PSYCHISCHE EN LICHAMELIJKE STOORNISSEN?
Kliniek Kop & Lijf is een kliniek voor revalidatie, re-integratie en psychische geneeskunde. Wij bieden gespecialiseerde GGZ aan patiënten met langdurige, meervoudige lichamelijke én psychische stoornissen.
Uniek aan het concept van Kliniek Kop & Lijf is de multidisciplinaire, integratieve aanpak. In ons multidisciplinair overleg (MDO) analyseren onze zorgverleners de lichamelijke kant van de stoornissen in samenhang met de psychische kant. Zo komen wij tot een behandelplan (het zorgpad), dat wordt vastgelegd in een zorgtraject. Het behandelplan duurt 6 tot 12 weken met 4 tot 15 krachtige interventies per week. De afspraken met de betrokken zorgverleners vinden allemaal op dezelfde locatie plaats. Tijdens het zorgpad werken de zorgverleners simultaan en bespreken zij regelmatig de voortgang in het MDO. Indien nodig passen wij het behandelplan aan. De verwijzer krijgt altijd een rapportage van de intake, tussentijdse- en eindevaluatie.
Kliniek Kop & Lijf bereikt hiermee goede resultaten: uw patiënt krijgt vertrouwen in herstel en de problematiek vermindert of verdwijnt. Indien herstel uitblijft, werken wij aan acceptatie en beheersbaarheid van de stoornissen. Uiteindelijk doel is dat uw patiënt de kwaliteit van leven verbetert en weer kan deelnemen aan de maatschappij.
Onze zorgtrajecten worden vergoed vanuit de basisverzekering, na verwijzing van een huisarts, arbo/bedrijfsarts of verzekeringsarts. Voor een verwijzing gelden de volgende richtlijnen. Een verwijzing kunt u hier downloaden. U kunt ook direct naar ons verwijzen via Zorgdomein.
Uw patiënt dient uiteraard wel rekening te houden met het eigen risico.
Neem voor meer informatie contact met ons op via 088 505 8100.
Pijnrevalidatie (medisch-specialistische revalidatie)
De pijnrevalidatie van Kliniek Kop & Lijf is bedoeld voor volwassenen met aanhoudende pijnklachten aan het bewegingsapparaat. Bijvoorbeeld aan rug, bekken, heup, nek, schouder. Maar ook fibromyalgie, hoofdpijn, SOLK (somatisch onvoldoende verklaarde klachten), WAD (whiplash) en KANS (klachten arm nek schouder) vallen hieronder.
De pijnrevalidatie heeft als doel het functioneren in het dagelijks leven te verbeteren, gericht op de activiteiten die voor de patiënt belangrijk zijn. Zij gaan werken aan de herstelbevorderende factoren, zowel lichamelijk, gedragsmatig en geestelijk. Hierdoor neemt het vertrouwen in de mogelijkheden toe en leert de patiënt zelf de regie te houden over hun leven, ook als zich eventueel een terugval voordoet.
Het behandelteam bestaat uit een revalidatiearts, fysiotherapeut, (GZ-)psycholoog en psychomotorisch therapeut. Zonodig kunnen aanvullend andere deskundigen worden ingezet.
Als de patiënt, op basis van onze intakebevindingen, in aanmerking komt voor onze pijnrevalidatie, hebben we toestemming nodig van hun zorgverzekeraar om te mogen starten. Ons pijnrevalidatieprogramma duurt veelal 3 à 4 maanden, waarbij zij gemiddeld 3-4x/week komt, 1-3 uur per keer.
U kunt direct naar ons verwijzen via Zorgdomein of een MSR verwijzing downloaden.
Meer informatie over onze pijnrevalidatie leest u op onze digitale folder. Klik hier voor meer informatie.
Verwijzing naar een revalidatiearts
Op basis van de complexiteit van het pijnprobleem wordt een patiënt met pijnklachten door de revalidatiearts binnen een WPN-klasse geduid.
Verwijzing naar een revalidatiearts voor de diagnostiek is geïndiceerd indien de pijn aan het houdings- en bewegingsapparaat intens is, de reguliere pijnbehandeling geen oplossing heeft geboden of dat de kans aanzienlijk is dat deze oplossing niet succesvol zal zijn, er aanzienlijke beperkingen in dagelijks functioneren zijn en/of psychosociale factoren een bijdrage lijken te leveren aan het in stand houden van de pijn en/of verminderd functioneren. Op basis van de complexiteit van het pijnprobleem wordt een patiënt met pijnklachten door de revalidatiearts binnen een WPNklasse geduid. Dat gebeurt op basis van de WPN-classificatie. De WPN-niveaus, geïntroduceerd in 1997 door de WPN van de VRA en gereviseerd in 2012, geven een weergave van de complexiteit van het pijnprobleem. Deze classificatie is tot op heden de basis voor een duiding van de complexiteit van het pijnprobleem, met daaraan gekoppeld de minimaal vereiste deskundigheid van het revalidatieteam en de behandelsetting die nodig is binnen de MSR. De indicatiestelling wordt uitgevoerd door de revalidatiearts.
WPN-niveau 1
Patiënten met pijn en (dreigende) beperking in activiteiten zonder invloed op participatie, geen of minimale psychosociale problematiek. Deze patiënten kunnen bij een vraag om behandeling behandeld worden in de eerste lijn en daarbij begeleid door de huisarts.
WPN-niveau 2
Patiënten met pijn en beperking in activiteiten en participatie, zonder of met minimale psychosociale problematiek. Patiënten met problematiek opWPN-2 niveau worden behandeld in de eerste lijn, al of niet met begeleiding van de revalidatiearts. Bij voorkeur wordt de behandeling uitgevoerd door paramedici zoals een fysiotherapeut, oefentherapeut of ergotherapeut, die specifiek zijn geschoold in het begeleiden van patiënten met chronische pijn.
WPN-niveau 3 en 4
Bij patiënten met WPN-niveau 3 en 4 is er sprake van onderhoudende psychosociale factoren. De impact daarvan op het niveau van functioneren is bij patiënten met WPN-3 niveau minder (matige tot ernstige impact) dan bij patiënten met WPN-4 niveau (zeer ernstige impact) Patiënten met classificatie WPN-niveau 3 en WPN-4 behoeven specialistische revalidatiezorg en dus is een verwijzing naar de revalidatiearts aangewezen. Bij patiënten met WPN-niveau 3 en 4 kan er een indicatie zijn voor een behandeling door een revalidatieteam waaraan specifieke deskundigheidseisen worden gesteld (zoals later beschreven in dit document).
Contra-indicaties voor behandeling zijn:
- De patiënt is onvoldoende belastbaar om een actieve behandeling te kunnen volgen.
- De patiënt heeft psychiatrische symptomen/ kenmerken die zelfs met ondersteuning van psychiatrische medebehandeling, een werkzame behandelrelatie binnen een revalidatiegeneeskundige setting onmogelijk maakt.
- De patiënt heeft een aanzienlijk risico op psychische decompensatie door een revalidatiebehandeling.
- Er zijn taal- of communicatieproblemen die het volgen van een revalidatieprogramma onmogelijk maken.
